โศกนาฏกรรมโรแมนติกของโจ ไวท์ โรงละครแฮมป์สตีดในลอนดอน
เป็นภาพต้นฉบับที่กล้าหาญและไม่เหมือนใครของลัทธินอกรีตและการต่อสู้ภายในใจของคู่รักที่ต้องพึ่งพาอาศัยกันซึ่งต้องดิ้นรนกับโรคพิษสุราเรื้อรัง
เขาจับคู่ที่ศูนย์กลางของเพลง Blackout ดูเหมือนว่าคุณอาจเห็น เฉื่อยชา และอึกทึก บนรถบัสกลางคืน เธอมีสีสันในเสื้อโค้ทขนสัตว์และรองเท้าบูทหนัง เขาเป็นนักเรียนศิลปะที่ยากจนที่มีผมสีบลอนด์ย้อม การฟังการสนทนาที่แปลกและเชื่อมโยงกันของพวกเขาในขณะที่พวกเขาออกไปพูดคุยกันในตอนแรกเหมือนกับการแอบฟังการสนทนาที่เมาแล้ว – ไม่น่าสนใจเพียงครึ่งเดียวเมื่อคุณมีสติสัมปชัญญะ
แต่เมื่อเราปรับให้เข้ากับการเกี้ยวพาราสีและการแสดงบทบาทสมมติของพวกเขา เราจะได้ยินความอ่อนโยน ความรุนแรง และความเจ็บปวดที่หลั่งไหลออกมา นี่คือละครเกี่ยวกับความรักในขณะที่อยู่ในกำมือของการเสพติด และคู่นี้ (เราไม่เคยรู้ชื่อของพวกเขา) เติบโตในตัวเราและเติบโตในเชิงลึกด้วย พวกเขาพบกันที่การประชุม AA และกลายเป็นที่พึ่งพาอาศัยร่วมกัน – ในการดื่มมากเกินไปซึ่งนำมาซึ่งการผจญภัยที่วุ่นวายและทำให้พวกเขาแห้งเหือด
ในบทละครของโจ ไวท์ กำกับโดยกาย โจนส์ ทั้งคู่เล่นด้วยความช้าและมีเสน่ห์โดยอเล็กซ์ ออสตินและรีเบคก้า ฮัมฟรีส์ เธอแก่กว่า รวยกว่า และเต็มไปด้วยการล้อเล่นที่ดุร้ายที่ทำให้เขาอยู่ในมือ: “ฉันมีกฎสองข้อ อยู่เป็นโสดและดื่มเป็นสองเท่า” เธอกล่าวเหมือนเบตต์เดวิสในยุคปัจจุบัน เขาถูกรุมเร้าทั้งที่ความโหดร้ายและการกระทำที่หายไปของเธอ
การออกแบบฉากของ Anisha Fields มีเก้าอี้พิงกำแพงซึ่งขยับไปมาอย่างยุ่งเหยิงพร้อมกับการเคลื่อนไหวสลับฉาก (กำกับโดย Iskandar R Sharazuddin) และดนตรี (ออกแบบเสียงโดย Holly Khan) สิ่งที่ดูเหมือนเสแสร้งในตอนแรกกลับกลายเป็นพลังพร้อมกับการจัดแสงโดย Christopher Nairne ซึ่งเต้นเป็นจังหวะด้วยความคลั่งไคล้เกินตัว จากนั้นจึงกระชับโฟกัสไปที่คู่รักราวกับอ้อมกอดที่มองเห็นได้
การสลับฉากเหล่านี้ทำให้เรื่องราวของพวกเขาหยุดชะงัก เราจึงเห็นเพียงช่วงเวลาในความสัมพันธ์ คล้ายกับการแสดงละครที่ไม่เป็นเส้นตรงของกลุ่มดาวของนิค เพย์น แต่ช่องว่างนี้ทำให้เกิดความจำเสื่อมจากแอลกอฮอล์และความทรงจำที่หายไปนี้นำมาซึ่งความเป็นจริงที่ขัดแย้งกันและเรื่องสั้นในเรื่องราวความรักของพวกเขาซึ่งเป็นธีมที่ผสมผสานเข้ากับโครงสร้างของละครได้อย่างยอดเยี่ยม
เพลง Blackout มีอะไรมากมายที่จะพูดเกี่ยวกับการเสพติดซึ่งกันและกัน: การบังคับให้ทั้งคู่ดื่มต่อไปนั้นเต็มไปด้วยความคิดสร้างสรรค์สำหรับเขา การต่อต้าน “ความปกติ” สำหรับเธอ เธอรู้สึกว่าตัวตน “ที่แท้จริง” ของเธอถูกผูกติดอยู่กับโรคพิษสุราเรื้อรังอย่างไม่อาจลบล้างได้ และนี่กลายเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่ภายใน นี่เป็นงานเขียนที่กล้าหาญและสร้างสรรค์ หนึ่งนาทีที่แข็งกระด้างและไร้อารมณ์ บทต่อไปก็อบอุ่นหัวใจ โศกนาฏกรรมโรแมนติกที่ตลกขบขันที่ต้องดู
ขอแสดงความยินดีกับการเป็นหนึ่งในผู้อ่านอันดับต้น ๆ ของเราทั่วโลก – คุณได้อ่านบทความ966ในปีที่แล้ว
Congratulations on being one of our top readers globally – you’ve read 966 articles in the last yearจำนวนบทความ
Article countบนon
… ในขณะที่คุณเข้าร่วมกับเราวันนี้จากประเทศไทย เรามีเรื่องจะขอร้องเล็กน้อย หลายสิบล้านคนไว้วางใจในวารสารศาสตร์ที่ไร้ความกลัวของ The Guardian ตั้งแต่เราเริ่มเผยแพร่เมื่อ 200 ปีที่แล้ว หันมาหาเราในช่วงเวลาวิกฤต ความไม่แน่นอน ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน และความหวัง ผู้สนับสนุนมากกว่า 1.5 ล้านคนจาก 180 ประเทศ มอบอำนาจทางการเงินแก่เรา ทำให้เราเปิดรับทุกคนและเป็นอิสระอย่างดุเดือด
Guardian ไม่มีผู้ถือหุ้นและไม่มีเจ้าของมหาเศรษฐี ความมุ่งมั่นและความหลงใหลในการนำเสนอรายงานระดับโลกที่มีผลกระทบสูง โดยปราศจากอิทธิพลทางการค้าหรือการเมือง การรายงานเช่นนี้มีความสำคัญต่อระบอบประชาธิปไตย เพื่อความเป็นธรรม และเรียกร้องสิ่งที่ดีกว่าจากผู้มีอำนาจ
และเราให้ทั้งหมดนี้ฟรีสำหรับทุกคนในการอ่าน เราทำเช่นนี้เพราะเราเชื่อในความเท่าเทียมกันของข้อมูล ผู้คนจำนวนมากขึ้นสามารถติดตามเหตุการณ์ที่สร้างโลกของเรา เข้าใจผลกระทบที่มีต่อผู้คนและชุมชน และได้รับแรงบันดาลใจให้ดำเนินการอย่างมีความหมาย ผู้คนหลายล้านคนสามารถได้รับประโยชน์จากการเข้าถึงข่าวที่มีคุณภาพและเป็นความจริงโดยไม่คำนึงว่าพวกเขามีความสามารถที่จะจ่ายไหวหรือไม่
ไม่ว่าคุณจะให้มากหรือน้อย เงินทุนของคุณจะสนับสนุนการรายงานของเราในปีต่อๆ ไป สนับสนุนผู้พิทักษ์จากเพียง $1 – ใช้เวลาเพียงนาทีเดียว หากทำได้ โปรดพิจารณาสนับสนุนเราเป็นประจำทุกเดือน ขอขอบคุณ.
