ฉันต้องนอนลงตอนนี้
อันนี้เจ็บ
เกือบหนึ่งในสี่ของศตวรรษหลังจากSonic Adventureได้สร้าง Sega Dreamcast (และอีกห้าปีหลังจากSonic Forces ที่เลวร้าย ) เม่นสีฟ้าตัวโปรดของทุกคนก็กลับมาทำให้หัวใจเราแตกสลายอีกครั้งในSonic Frontiers ใช่ โซนิคใช้เวลาพักหนึ่งเพื่อก้าวขึ้นเป็นดาราภาพยนตร์ชื่อดัง แต่เขายังไม่ลืมรากฐานการเล่นเกมของเขา
ด้วยFrontiers Sega และทีมผู้พัฒนา Sonic ได้ร่วมกันสร้างเกม 3D Sonic the Hedgehogที่ผู้คนใฝ่ฝันมานานหลายปี มันคือการผจญภัยแบบเปิดโลกอิสระเกี่ยวกับความสุขของการวิ่งเร็วสุดขีดในทุ่งกว้างใหญ่โดยไม่สนใจโลก ส่วนนั้นใช้ได้! ส่วนที่เหลือ? เอ่อ ไม่เท่าไหร่หรอก
โซนิคนั้นน่าหงุดหงิดอย่างน่ารักและฟรอนเที ยร์ ก็ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับกฎนั้น เกมดังกล่าวซึ่งเปิดตัวในวันที่ 8 พฤศจิกายน ไม่ได้มีข้อดีในการเล่าเรื่องและเพลงประกอบ แต่การควบคุมที่เทอะทะ การเผชิญหน้าบอสแบบเอาหัวโขกกำแพง และจิตวิญญาณของความซ้ำซากจำเจหมายความว่ามันอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม กระดานวาดภาพอีกครั้งสำหรับเพื่อนเม่นของเรา
(แทบจะไม่) อยู่ในการควบคุม
Sonic Frontiersตามหาฮีโร่ผู้มียศศักดิ์ของเราและเพื่อนของเขา Tails, Knuckles และ Amy เดินทางไปยังหมู่เกาะ Starfall อันลึกลับเพื่อค้นหา Chaos Emeralds ทั้งเจ็ด หลักฐานเบื้องต้นเป็นที่คุ้นเคย แต่สิ่งที่ตามมาคือเครดิตของ Sega ซึ่งเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับซีรีส์ที่ดำเนินมายาวนาน
เรื่องสั้นสั้นๆ โซนิคต้องแยกจากเพื่อนๆ และถูกบังคับให้สำรวจหมู่เกาะสตาร์ฟอลเพื่อช่วยพวกเขา หลังจากบทช่วยสอนสั้น ๆ เกมก็เปิดขึ้นโดยให้ Sonic สำรวจแต่ละเกาะจากห้าเกาะได้อย่างอิสระ (ตามลำดับตามลำดับ) แต่ละอันจะทำหน้าที่เป็นโลกเปิดขนาดย่อมที่มีกิจกรรมเล็กๆ มากมายให้เล่นให้เสร็จ และมีข้อจำกัดน้อยมากว่าคุณจะไปที่ไหนได้
กิจกรรมเหล่านี้มีตั้งแต่การเผชิญหน้ากับมินิบอสไปจนถึงปริศนาเล็กๆ ที่จะเปิดเผยส่วนต่างๆ ของแผนที่เมื่อคุณทำสำเร็จ การวนซ้ำที่นี่คือการฆ่ามินิบอสเพื่อรวบรวมอุปกรณ์ที่ให้คุณเข้าถึงพอร์ทัลรอบ ๆ แผนที่ พอร์ทัลเหล่านี้นำไปสู่ระดับ Sonicแบบดั้งเดิมที่เป็นเส้นตรงซึ่งให้คุณใช้กุญแจห้องนิรภัยที่คุณใช้เพื่อรับ Chaos Emeralds คุณจะต้องรวบรวม “โทเค็นความทรงจำ” เล็กๆ หลายสิบ (หากไม่ใช่หลายร้อย) ที่กระจายอยู่รอบ ๆ แผนที่แต่ละแห่งเพื่อพูดคุยกับตัวละครบางตัวและดำเนินโครงเรื่อง
สิ่งนี้สร้างความประทับใจครั้งแรกให้กับฉันอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันเป็นพวกชอบเล่นเกมใดๆ ก็ตามที่ทิ้งฉันไว้ในพื้นที่กว้างใหญ่และให้วิธีที่สนุกแก่ฉันในการสำรวจมัน และในตอนแรก นั่นคือสิ่งที่Sonic Frontiersมอบให้ การหลบหลีกโซนิคอย่างรวดเร็วไปทั่วภูมิประเทศของเกาะ Starfall นั้นเป็นเรื่องธรรมดาและน่าตื่นเต้นราคาถูก แต่ก็ได้ผล งานดังกล่าวเป็นค่าวิดีโอเกมมาตรฐาน แต่การซูมไปรอบๆ แผนที่แต่ละแห่งและทำมันให้เสร็จนั้นเป็นกิจกรรมแบบเซนสำหรับฉันในบางครั้ง มันยอดเยี่ยมเป็นพิเศษเมื่อคุณรวบรวมจำนวนวงแหวนสูงสุดที่คุณสามารถถือได้ เนื่องจาก Sonic ได้รับการเพิ่มความเร็วอย่างมหาศาล ณ จุดนั้น ซึ่งทำให้การเคลื่อนที่เป็นเรื่องง่าย
โชคไม่ดีที่ความสนุกจบลงเมื่อต้องควบคุมโซนิค
ในที่สุดคุณต้องมีส่วนร่วมในการสร้างแพลตฟอร์มที่แม่นยำ (ไม่ว่าจะในโลกเปิดหรือในระดับเชิงเส้น) และสิ่งนี้มักจะน่าหงุดหงิดมากกว่าสนุก เกม 3D Sonicมักจะประสบปัญหานี้เสมอ ซึ่งคุณไม่สามารถบอกได้ว่าคุณควรเป็นผู้ควบคุมหรือไม่ โซนิคจะวิ่งผ่านวงล้อขนาดใหญ่หรือบดรางยาวโดยที่คุณไม่ต้องป้อนข้อมูลใดๆ ก่อนที่คุณจะกลับมาควบคุมได้ทันท่วงที หากคุณกดปุ่มใด ๆ ระหว่างช่วงเวลาที่ไม่ได้ระบุและไม่ได้ทำเครื่องหมายไว้ คุณอาจกระโดดออกนอกขอบเขตโดยไม่ได้ตั้งใจ สูญเสียความคืบหน้าหรือแม้แต่ตายได้
การเคลื่อนไหวของโซนิคนั้นหลวมเกินไปสำหรับซีเควนซ์เหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องดีเมื่อส่วนที่สนุกที่สุดของเกมแพลตฟอร์มคือส่วนที่เกมฉีกการควบคุม ดังนั้นคุณจึงสามารถชม Sonic วิ่งเร็วมากได้ในไม่กี่วินาที
เบื่อปุ่มบด
ในFrontiers Sonic มีสถิติพื้นฐานสี่ประการ (การโจมตี การป้องกัน ความเร็วสูงสุด และความจุแหวน) ที่คุณจะเพิ่มเลเวลตลอดทั้งเกมด้วยไอเท็มที่คุณได้รับจากการทำสิ่งต่าง ๆ ในโลกเปิด อย่างไรก็ตาม ผลสุทธิคือ Sonic รู้สึกอ่อนแอเมื่อเริ่มเกม ความสามารถในการต่อสู้ขั้นพื้นฐานที่ทำให้เกมสามารถเล่นได้นั้นถูกล็อคไว้เบื้องหลังสายทักษะที่สามารถนำเนื้อเรื่องหลักทั้งหมด (และบางส่วน) ไปทำให้สำเร็จ
ใช้เวลาสองสามชั่วโมงในการพาโซนิคไปถึงจุดที่สามารถจัดการการต่อสู้ได้ และถึงอย่างนั้น การต่อสู้ทุกครั้งก็กลายเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายอย่างรวดเร็ว คุณมีปุ่มโจมตีพื้นฐานเพื่อผสมคอมโบ ซึ่งสามารถขัดจังหวะด้วยทักษะพิเศษต่างๆ ที่สร้างความเสียหายได้มากและเป็นกุญแจสู่ชัยชนะในการต่อสู้ครั้งต่อๆ ไป โซนิคสามารถเตะลูกหมุนขนาดใหญ่ ยิงระเบิดพลังงานได้หลายแบบ และพุ่งไปในอากาศเพื่อปล่อยพลังมหาศาลไปที่ใบหน้าของหุ่นยนต์ศัตรู
บางครั้งมันก็ดูดี แต่ก็ไม่สนุกเลย มันเป็นการทุบปุ่มโดยใช้ความลึกหรือเทคนิคเพียงเล็กน้อย และคุณต้องทำมันมากเสียจนฉันเริ่มเกลียดการต่อสู้อย่างแท้จริงเมื่อถึงเวลาเครดิตออก
